गजल
भट्टी गई मजा सँग,तान्यो रोशन'ले।
तिम्लाई भुल्ने ओखती, जान्यो रोशन'ले।
जीवन् साथी बन्छु भनी, तिम्ले ढाँटे पछी,
वोतलनै नयाँ साथी, ठान्यो रोशन'ले।
कस्तो पिडा दिईछ्यौ नी! तिम्ले कठैबरी!,
भक्कानीदै टेवलमा, हान्यो रोशन 'ले।
सकिएन सम्झाउन, बिचराको मन,
न त बुझ्यो न त भन्या, मान्यो रोशन'ले।
तिम्रो साथ नपाएसी, भौँतारिँदै आज,
शराबमा जिन्दगानी, झान्यो रोशन'ले।
@
Roshan Khadka. सहरे 8 दोलखा।
No comments:
Post a Comment