gajal __ Roshan Khadka

Roshan Khadka

कोईको मुटू कोईको भने नाठो हुँन पुगेँ म।
न त लाटो न त खासै बाठो हुन पुगेँ म।

तिमी भन्दा अगावै म स्वर्गीय हुनू पर्थ्यो।
बाँची र'दा पिरतीको राँटो हुन पुगेँ म।

साथ दिन्छु भन्यो अनी घात दियो नभन्नू।
साथ दिन खोज्दा खोज्दै माटो हुन पुगेँ म।

माफ देउ मेरी 'आमा' गर्न केही सकिन।
केवल् तिम्रो मुटू भित्र टाटो हुन पुगेँ म।

सिमलूको भुवा जस्तै उडी दिदा जिन्दगी।
अर्थहीन गञ्तव्यको बाटो हुन पुगेँ म।

नयाँ साल आए पनी केही फरक् हुँदैन।
समय र जिन्दगीको फाटो हुन पुगेँ म।